Καταδικασμένες Αγάπες

Ισως ποτε να μην μαθω με τι σκεψεις συνοδευεται η μορφη μου στο μυαλο σου.
Ειναι η αγαπη αυτη καταδικασμενη , μια ακομα πληγη στη καρδια.

Καπου εκει εξω υπαρχεις , δεν ξερω αν χαμογελας η αν υποφερεις.Δεν ξερω καν αν υπαρχεις αλλα ελπιζω στην υπαρξη σου για να μπορω να ζω.

Πιθανον καποτε η τυχη να ειναι με το μερος μας , να μην  τοσο σκληρη μαζι μας.Εως τοτε δυο ψυχες περιμενουν, κοιμουνται μονες , σκεφτονται ο ενας τον αλλον και κανουν ονειρα για ενα κοινο μελλον και ζωη.

Θυμαμαι την βροχερη βραδια, τον ηχο της βροχης , τη ζεστασια του κορμιου σου διπλα μου , τα φιλια μου στην πλατη σου και την αγωνια μου για το πρωινο που ξημερωνε οπου  θα γλιστρουσε η στιγμη αυτη και θα γινοταν παρελθον.

Κρατω μια ευκαιρια και η ζωη μου την παιρνει.Κοιμαμαι παλι μονη και λιγο πριν αποκοιμηθω σκεφτομαι τη ζωη που δεν εχω μαζι σου.Ξυπνωντας ζω παλι τη ζωη μου ...μονη μου.

Πνευματικα Δικαιωματα - Clio Palma
17/11/2012

Αναγέννηση

Ειναι φορες που λες "Επιτελους βρηκα αυτο που θελω" και ερχεται η ζωη και η που στο παιρνει για παντα η που το κραταει μακρια σου.
Τοτε νιωθεις ατυχος και αδικημενος.Νιωθεις πως καθε βημα σου ενω περπατας ειναι βαρυ και ακομα και ο τροπος που κοιτας τους περαστικους δηλωνει απογοητευση.
Mε τον καιρο συνηθιζεις και αναπτερωνεται το ηθικο σου.Αλλα μεχρι τοτε τι κανουμε ?

Αφου τα εχουμε βαλει με την τυχη μας, αρχιζουμε να θυμομαστε και να συγκεντρωνουμε στο μυαλο μας και τις ατυχιες του παρελθοντος. Η απογοητευση μεγιστοποιειται.
Ψαχνεις να βρεις κατι να πιαστεις για να συνεχισεις να ελπιζεις.
Οι δυνατες ψυχες βρισκουν παντα καποιον λογο να ελπιζουν ...και ερχεται η μερα που ξυπνας το πρωι, βγαινεις απο το σπιτι και ολα σου φαινονται διαφορετικα .
Τοτε πλεον ξερεις πως αναγεννηθηκες.

Πνευματικα Δικαιωματα -Clio Palma
14/11/2012