Τετάρτη 14 Φεβρουαρίου 2018

14/2 Γιορτάζοντας έρωτες που... έπαψαν να είναι

Σήμερα γιορτάζουμε τον έρωτα, την αγάπη, την ερωτική έλξη, το πάθος, την επιθυμία, το καρδιοχτύπι, την καψούρα, την συντροφικότητα.

Όμως το κείμενο που ακολουθεί δεν είναι ύμνος των παραπάνω που βιώνεις (ίσως) αυτή την χρονική στιγμή. Αυτό το κείμενο αποδίδει έναν "φόρο τιμής" στον έρωτα ή την αγάπη που πέρασε και μας δίδαξε πολλά.
Δεν θα γιορτάσεις προφανώς αυτό που έχασες αλλά αυτό που κέρδισες μέσα από μια σχέση που περιελάμβανε πάθος, αδύναμες στιγμές, πόνο, δάκρυα που κατάφεραν να σε κάνουν τον άνδρα ή την γυναίκα που είσαι τώρα. Και πίστεψε με οφείλεις πολλά σε αυτόν τον σύντροφο, ακόμα και το γεγονός ότι τώρα βρίσκεσαι σε μια ιδανικότερη σχέση αλλά το πιο βασικό είναι ότι έμαθες τον έρωτα και την αγάπη, την αφοσίωση και τα όρια σου, μα το πιο σημαντικό είναι ότι έμαθες τον εαυτό σου, ακόμα κι'αν τον είχες χάσει όσο βρισκόσουν σε αυτή την κατάσταση.

Δεν μας διδάσκει μόνο η χαρά αλλά και ο πόνος, ο θυμός, η οργή, η αυτοκαταστροφή και τα δάκρυα.
Βιώνοντας αυτά τα δυσάρεστα συναισθήματα, εκείνη τη περίοδο , δεν μπορείς να αντιληφθείς το νόημά τους. Δες τον εαυτό σου τώρα, τώρα συνειδητοποιείς το νόημα τους και σου είναι πιο εύκολο να δεχτείς ο,τι συνέβη αλλά να δεχτείς και την πλευρά του συντρόφου ή του προσώπου που σε πλήγωσε ή σε ανέβασε στον έβδομο ουρανό.

Γιόρτασε λοιπόν άλλα όχι γιατί απαλλάχτηκες από τον αχάριστο/αχάριστη, αλλά γιατί έμαθες από αυτές τις καταστάσεις σε ποιόν να δώσεις τι, μέσα από μια διαδικασία όπου ήρθες πιο κοντά σε σένα.
Μήπως τελικά η επαφή με τον εαυτό σου σε πόνεσε πιο πολύ από τον ίδιο τον σύντροφο ; 
Είναι δύσκολη κι΄επίπονη η σύγκρουση με το εγώ μας κι΄ εύκολη η πάσα στον "θύτη" που σκότωσε τα συναισθήματά σου.

Η παραδοχή του "όλα κάποια στιγμή τελειώνουν", είναι σκληρή για όλους μας αλλά είναι μια πικρή αλήθεια. 
Το πόσα μαθαίνεις από αυτά που τελειώνουν κανείς δεν το αναλογίζεται. 
Ένιωσες, έζησες, χαμογέλασες, έκλαψες, ονειρεύτηκες, δόθηκες, προσπάθησες, εκφράστηκες, δέθηκες... δεν είναι λίγα και δεν είναι κάτι που πρέπει να αγωνιάς να μην θυμάσαι. 
Είναι δικό σου κομμάτι, που σε οδήγησε στην αυτογνωσία και ενίσχυσε τη δύναμη του μυαλού σου.

Κι' αν αναρωτιέσαι μέσα σου ποια είναι η διαφορά έρωτα και αγάπης, θα δώσω μια γρήγορη απάντηση με παραδείγματα : 
Έρωτας είναι, τα θέλω τα δικά σου, πιο ισχυρά από τα θέλω του άλλου. 
Αγάπη είναι, τα θέλω τα δικά σου και η ευτυχία η δική σου να είναι πιο σημαντικά από τα δικά του.
Από τη μία ο έρωτας γεμάτος εγωισμό και ιδιοτέλεια. Από την άλλη η αγάπη γεμάτη ανιδιοτέλεια και αλτρουισμό. 
Ο έρωτας το αλφαβητάρι και η αγάπη η Βίβλος. 
Πολύ σημαντικά και τα δύο, μα η αγάπη έχει ένα βαθύ νόημα διότι αποκολάσσαι από το εγώ σου, σταματάς να είσαι το επίκεντρο του εαυτού σου κι΄αυτή η διάσταση είναι ιδιαίτερα εξελικτική.
Αυτές τις αγάπες υμνούμε σήμερα  μέσω αυτού του κειμένου. Τις αγάπες εκείνες που έγιναν πολλές οπισθοχωρήσεις για να είναι καλά το έτερον ήμισυ, αυταπάρνηση της ίδιας της ισχυρής επιθυμίας να μην τελειώσει η σχέση, κι' όμως να την τερματίζεις για να αφήσεις το ταίρι σου να είναι ευτυχισμένο, έστω και με μια άλλη σχέση, εφόσον δεν το καταφέρατε μαζί ή δεν συνεχίστηκε το κλίμα ευτυχίας.

Ας ξεκινήσουμε να έχουμε μια άλλη οπτική πραγμάτων στη ζωή μας, λιγότερο μίζερη ή με ενοχοποιητικές προθέσεις του τύπου "φταίω εγώ, φταις εσύ, φταίει αυτό".
Ο,τι κι' αν φταίει, το αποτέλεσμα είναι ίδιο. Σε αυτό πρέπει να εστιάσεις. Αυτό σε διδάσκει, σε ωριμάζει, σε εξελίσσει.
Εάν πιστεύεις ότι μόνο το επαγγελματικό σκέλος σε βελτιώνει ως άνθρωπο και σε εξελίσσει, κάνεις λάθος. Οι ανθρώπινες σχέσεις παίζουν καθοριστικό ρόλο, τον καθοριστικότερο.
Δώσε βάση σε όσα έχουν αξία και σε πάνε ένα βήμα παρακάτω. Και οι λάθος επιλογές είναι το μέσον που σε οδηγεί στην εξέλιξη. Πάρε το σωστό λεωφορείο την επόμενη φορά , από την σωστή στάση, την σωστή στιγμή. Τώρα γνωρίζεις πως. Μην φοβάσαι να δεις ως "γιορτή" κάτι που άφησε γλυκόπικρη γεύση στην ζωή σου. Είναι "γιορτή" γιατί βρήκες τον εαυτό σου και το κίνητρο στο έδωσε εκείνη η λάθος επιλογή, όπως ονομάζεις. Εγώ θα την ονομάσω επιλογή και θα τονίσω αυτή την λέξη, όχι το σωστό και το λάθος.

Ένιωσα λοιπόν, πως θα 'ταν άδικο να μην γιορτάσω σήμερα του Αγίου Βαλεντίνου, την αναγέννησή μου, αυτή που μου έφεραν οι έρωτες και η αγάπη που πέρασε από την ζωή μου.
Το κείμενο είναι αφιερωμένο σε εκείνους...

Σήμερα γιορτάζονται όλοι οι έρωτες, ιδίως αυτοί που μας στιγμάτισαν.



Ένα τραγούδι για τον έρωτα....

Πνευματικά Δικαιώματα - Κλεοπάτρα Πάλμα
14/02/2018