Το μαδημένο λουλούδι της νύχτας

Μπροστα απο τα φωτα της νυχτας ,αναμεσα απο τους καπνους των τσιγαρων, πισω απο το χαμογελο και απο τις κινησεις του κορμιου υπαρχει μια θλιμμενη ιστορια , μια αρχη που γεννησε ενα τελος , μια ελπιδα που κατεληξε σε απελπισια.

Κι'ενω οι προβολεις φωτιζουν τα ματια , το κορμι , τα λικνισματα ... η ψυχη ειναι βυθισμενη στο σκοταδι. Γλιστραει μεσα στη νυχτα εως το ξημερωμα οπου τα βαρια , μοναχικα βηματα οδηγουν εξω απο τη πορτα, στο αδειο κρεβατι μα στη γεματη καρδια που πασχιζει να δωσει ... εκει που θα αξιζει , εκει που θα μπορει.

Γιατι η ενωση των ανθρωπων δεν ειναι δυο στιγμες ηδονης που μοιραζεσαι σαν να ειναι τσιχλες κι'ουτε το κορμι ειναι φτιαγμενο για να ξαπλωνει σε "βρωμικα" σεντονια μαζι με "σκουριασμενες" ψυχες και "παγωμενα" συναισθηματα.
Γιατι το κορμι ειναι ναος , ιερος χωρος που χρειαζεται σεβασμο και αγαπη. Ευλαβεια και τρυφερα αγγιγματα που εκφραζουν ερωτα , παθος και την αναγκη να ζει ο ενας μεσα στον αλλον.

Κι'οι λεξεις , οι υποσχεσεις , οι αληθειες που ΠΟΤΕ δεν ειπωθηκαν αλλα ανακαλυφθηκαν , στεκονται εμπρος μου σαν τοιχοι ... εμποδιζοντας με να συνεχισω.
Καθε βραδυ οταν ξαπλωνω παλευω να διαλυσω τα τοιχοι , να λυσω τα δεσμα του ψεμματος , της υποκρισιας , του συμφεροντος που με οδηγησαν στον λαβυρινθο και τελος στο αδιεξοδο.
Ηταν καποτε ενας δρομος ευθυς μα πλεον δεν ειναι.

Μου 'χες πει "Εισαι ενα λουλουδι που προπαθουν να σου μαδησουν τα πεταλα".
Ειχες δικιο... μα πλεον νιωθω πως ειναι αργα να επαναφερω οσα ηδη εχουν μαδησει.
Τωρα ψαχνω να βρω τροπους να ανθισω μεσα στη σιωπη , στο αδειο δωματιο μη εχοντας να περιμενω κατι αφου τα εχω χασει ολα , ακομη και τον εαυτο μου.

Και ακουω τον πονο της ψυχης μου πιο δυνατα απο τη μουσικη στα ηχεια και τα γελια των θαμωνων...  παρατηρω τη νυχτα τυλιγμενη σε μια ομορφη κορδελα .
Λυνοντας την δεν υπαρχει τιποτα ομορφο παρα μονο η ιδεα οτι φαινοταν ομορφη στην αρχη ομως ειναι ρηχη , επιφανειακα καλη και κρυβει πολυ καλα τα ψεγαδια της και κανενας δε σε προειδοποιει για την ευκολη μεν αναβαση αλλα την ακομα ευκολοτερη κι'αποτομη καταβαση.
Κι'οσο πιο ψηλα φτανεις τοσο πιο χαμηλα θα πεσεις για να κρατηθεις στην κορυφη κι' ολοενα θα μαραινονται τα πεταλα και θα αποχωριζονται το ανθος.

Τωρα ομως ξερω πως το μαδημενο λουλουδι δεν εχει αναγκη τη νυχτα για να ανθισει και παλι...

Πνευματικα Δικαιωματα - Clio Palma
19/11/2013

Eσύ ...

Ειναι απιστευτο πως μια ανακαινιση σπιτιου μπορει να σε γυρισει χρονια πισω...

Ανακαλυπτεις ξεχασμενα δωρα , παιδικα και εφηβικα ημερολογια , παλια παιδικα παιχνιδια , φωτογραφιες και πολλα αλλα που σε κανουν να σκεφτεσαι τον εαυτο σου πριν καποια χρονια και αναποφευκτα να κανεις τη συγκριση με το τωρα.

Στο ροζ κουτακι των αναμνησεων με τις κορδελιτσες ανακαλυψα το εφηβικο μου ημερολογιο.
Μολις το ανοιξα επεσαν 3 ξερα τριανταφυλλα που μου τα ειχε προσφερει η πρωτη μου σχεση.
Με αγαπη και προσοχη τα περισυνελεξα και τα τοποθετησα στη θεση τους.
Ξεφυλλιζοντας χαμογελουσα με την αθωοτητα και με τον ενθουσιασμο που περιεγραφα διαφορα γεγονοτα της ζωης μου.

Ειναι παραξενο αλλα ενω διαβαζα ενιωσα το σκιρτημα της καρδιας που ειχα τοτε οπου ολα στον κοσμο μου ηταν διαφορετικα και η οπτικη μου και η κριση μου δεν ξεφευγε απο τα ορια του ονειρου και απο την πεποιθηση πως "με την αγαπη ολα γινονται, ολα ειναι εφικτα".

Πιστευω τελικα πως οσο αθωος , "ασπιλος" εισαι και οσο περισσοτερη αγνοια εχεις για την ζωη , για τον κοσμο και για ολα οσα σε περιτριγυριζουν στην ενηλικη ζωη μετεπειτα τοσο πιο ειλικρινεις , αγνες , ισχυρες σχεσεις εχεις. Γιατι νιωθεις γεματος , τα εχεις ολα. Δεν σου λειπει κατι , δεν αποζητας την σαρκικη ηδονη απο αλλους συντροφους και ολα αυτα μαζι δημιουργουν την ιδανικη σχεση.

Ξεκινησα να σκεφτομαι και εσενα...

Εσυ πιστευω πως με αγαπησες περισσοτερο απο οποιαδηποτε αλλη σχεση εως τωρα.
Υπαρχεις ακομη , στο ημερολογιο μου και στη καρδια μου.
Το γραμμα των 5 σελιδων οπου μου γραφεις τα συναισθηματα σου για μενα υπαρχει ακομη στο κουτι των αναμνησεων.
Το παραδοξο ειναι οτι ποτε δεν καταφερα να το διαβασω ολο γιατι παντα με επιαναν τα κλαματα και δε μπορουσα να το συνεχισω.
Ακομα και τωρα ισως να δυσκολευομαι να διαβασω ολα τα φυλλα του αλλα πλεον δεν θελω να το κανω. Ολα ειναι διαφορετικα τωρα στις ζωες μας... τι νοημα εχει να αναγεννηθουν συναισθηματα που δεν μπορουν να εκφραστουν σε αυτον που τα προκαλει ;

Εσυ υπηρξες ενα απο τα σημαντικοτερα προσωπα στη ζωη μου εως και σημερα γιατι μαζι σου εμαθα να αγαπω , να κανω ονειρα για το μελλον , να ζω εναν θυελλωδη ερωτα , να ξερω πως καποιος με αγαπα οπως ειμαι και να γνωριζω εξισου πως υπαρχει καποιος ανθρωπος που νοιαζεται για μενα πιο πολυ απο την ιδια του τη ζωη... πραγμα που απεδειξες και γι'αυτο σε αγαπω σαν ανθρωπο κυριως.

Ευχαριστω τη ζωη , τον Θεο , το Συμπαν και οποια ανωτερη δυναμη σε εφερε στη ζωη μου γιατι ΕΣΥ με διδαξες αγαπη και ησουν μεχρι το τελος πιστος σε αυτην γιατι πιστεψες σε μας ισως περισσοτερο απο οτι εγω.

Εσυ λοιπον θα υπαρχεις στη καρδια μου και η αγαπη που σου εχω σαν ανθρωπος θα υπαρχει κι'αυτη...ετοιμη να σε αγκαλιασει και να σε βοηθησει σε ο,τιδηποτε χρειαστεις.

Γιατι πολυ απλα εισαι ΕΣΥ........

Πνευματικα Δικαιωματα - Clio Palma
6/10/2013

Ευτυχία

Αγκαλια στο κρεβατι λιγο πριν τα ματια κλεισουν , οι παλμοι της καρδιας χαλαρωσουν, τα κορμια κολλησουν το ενα διπλα στο αλλο και παραδωθουν πληρως στον υπνο και τα ονειρα.
Η στιγμη αυτη φαινεται τοσο "μικρη" , τοσο ασημαντη , τοσο καθημερινη αλλα για καποιους αλλους η αγκαλια στο κρεβατι πριν τα βλεφαρα κλεισουν ειναι απο τις στιγμες ευτυχιας και πληροτητας που αναζητουν βδομαδες , μηνες , χρονια.

Ποση ευτυχια χωρα σε δυο στιγμες ; Τοση οση σε κανει να φοβασαι μηπως τελειωσει σε εκεινο το απογευμα η σε εκεινο βραδυ οπου μετα απο πολυ καιρο ενιωσες πως κατι αλλαξε εστω για λιγο...

Ομως η ευτυχια ειναι μονο δοσεις χαρας , ειναι δωρα της ζωης για να την εκτιμησεις , να την αγαπησεις αλλα και για να καταλαβεις ποσο δυσκολο ειναι να φτασεις την ευτυχια οταν κρατα τοσο μα τοσο λιγο...

Πνευματικα Δικαιωματα - Clio Palma
6/8/2013

Ρίσκο και Συμβιβασμός

Συμβιβαζομαστε συνεχως , συμβιβαζομαστε καθημερινα με τη μοναξια , με τη δουλεια , με τη ζωη που εχουμε η που δεν εχουμε , με τους φιλους , με την οικογενεια με ολα οσα μας περιβαλλουν και μας επηρεαζουν.
Ερχεται η στιγμη να συμβιβαστουμε και με τον ερωτα , μα ποσο κουραγιο εχεις πια να συμβιβαζεσαι;
Κουραστηκες , εξαντληθηκες να μην εχεις ο,τι αξιζεις. Να εχεις μονιμως κατι λιγοτερο που με τα ματια του ερωτα το βλεπεις πολυ αλλα δεν ειναι.
Τα "ψιχουλα" αγαπης τα βλεπεις θησαυρο.

Σκεφτεσαι αν αξιζει το ρισκο γιατι ξερεις οτι θα πληγωθεις ξανα και θα σε περιμενουν κι'αλλες νυχτες γεματες με δακρυα που θα σκεφτεσαι ποσο μετανιωσες που πηρες το ρισκο να συμβιβαστεις για αλλη μια φορα με αλλη μια καινουρια αδιεξοδη κατασταση.

Θυμαμαι τη φραση "Μην συμβιβαζεσαι με τιποτα λιγοτερο απο οτι αξιζεις". Την εφαρμοζουμε παντα; Η  καπου καπου αμελουμε αυτη τη σοφη φραση ;

Ειναι και η αυτοτιμωρια που μας ωθει στον συμβιβασμο.Ξερεις οτι θα πληγωθεις αλλα αποζητας να "καεις" για χαρη του ερωτα, να αυτοκασταστραφεις γλυκα θυσιαζοντας τη καρδια σου για αυτες τις δυο-τρεις στιγμες παθους , συναισθηματων και ρομαντισμου που θα νιωσεις οτι τοτε ζεις και πριν απο αυτες η ζωη σου δεν ειχε νοημα.

Αυτο το ρισκο εχει δυο πλευρες και σε χωριζει απο την συναισθηματικη αναγεννηση αν τελικα δεν το παρεις αλλα σε προστατευει απο τον συναισθηματικο θανατο αν επιλεξεις να μην θυσιαστεις.
Η λογικη δεν εχει χωρο στον ερωτα και ετσι πολλες φορες μας παρασυρει και εν τελη μας οδηγει ξανα πισω στο πουθενα και στο τιποτα , γι'αλλη μια φορα συμβιβασμενους και χαμενους.

Η επιλογη δυσκολευει οταν παρεμβαινει ο ερωτας ... αναρωτιεσαι πως θα ηταν η ζωη σου εαν τελικα επελεγες να δεχτεις μια κατασταση (εστω και αδιεξοδη απο την αρχη) και απο την αλλη γνωριζεις καλα πως αφου την δεχτεις ο δρομος ειναι ανηφορικος, δυσκολος , γεματος συρματοπλεγματα ετοιμα να καταστρεψουν καθε συναισθημα που ο ερωτας "γεννησε".

Πνευματικα Δικαιωματα - Clio Palma
29/7/2013

Το κορίτσι σου

Τα συναισθηματα εγιναν λεξεις και μπορω τωρα να να τις αποτυπωσω στην οθονη ενω εχουν μεινει ανεξιτηλα στην καρδια μου.

Το κοριτσι σου ... κομματι της  σαρκας σου , της ψυχης σου , του ειναι σου αναζητα καθημερινα τη θυμηση σου , απεγνωσμενα αναζητα ο,τι ζησατε και υποφερει για οσα δε ζησατε ποτε.

Το μικρο κοριτσι σου ... ειναι ακομα μικροτερο χωρις εσενα. Σχεδον ασημαντο νιωθει χωρις το χαδι σου που της εδινε αξια και νοημα να ζει και να πιστευει ακομα στην αγαπη.
Δεν εχει που να πιστεψει πια... της τα πηραν ολα.Ακομα και εσενα σε πηρε η ζωη , σε σκορπισε στο Συμπαν , χαθηκες και το κοριτσι εμεινε μονο οπως ηταν πριν σε γνωρισει. Γυρισε στο μηδεν και πλεον δεν μπορει να ελπιζει , τη στιγμη που δεν εμεινε καμια ελπιδα να αναγεννηθει το ονειρο.
Ολες οι ευκαιριες κλειδωθηκαν σε μια στιγμη μη αναστρεψιμη που ποτε ποτε δεν θα ξεκλειδωσει κανεις.

Το κοριτσι ζει καπου στη πολη κι'εσυ ζεις μεσα στη καρδια της. Ο,τι πιο πολυτιμο εχει ειναι οι αναμνησεις. Το χαμογελο σου το πρωι , τα πρασινα ματια σου , οι τριχες στο προσωπο σου , η μυρωδια του κορμιου σου επανω της , η σιγανη φωνη σου , τα γυαλια σου στο τραπεζι , τα σκυλακια σου στο πατωμα , το μπαλκονι με θεα την πολη που αγαπησα , και το σ'αγαπω που δεν θα ακουσει ποτε ξανα ειναι ολα αυτα που μηνες τωρα συλλογιζεται.

Εαν υπαρχει αλλη ζωη ευχεται να σε συναντησει και να μπορεσει να εχει οσα δε μπορεσε σε αυτη τη ζωη να αποκτησει μαζι σου. Οσα δεν την αφησες και οσα η ζωη απογορευσε.
Εως τοτε θα γυρναει στη πολη μονη και η θλιμενη φιγουρα της θα μοιαζει με ναυαγιο.
Θα ζει και ομορφες στιγμες αλλα θα την τρυπουν και τοτε τα αγκαθια της απωλειας , δεν θα μπορει να τα βγαλει απο τη σαρκα της, εχουν γινει πλεον κομματι δικο της.Ειναι ενσωματωμενα πανω της και αλλοτε τη τρυπουν γλυκα κι'αλλοτε βασανιστικα.
Λυτρωνεται με καθε πονο. Νιωθει οτι θυσιαζεται σε αυτο που ο κοσμος αποκαλει αγαπη αλλα κανεις απο αυτους  δε θυσιαζεται γι'αυτην.

Το κοριτσι δεν περιμενει τιποτα γιατι τα εχει χασει ολα. Το μονο που κανει ειναι να σκεφτεται και να φανταζεται που μπορει να ησουν εαν ησουν εδω.
Φανταζεται τις ηλιαχτιδες του ηλιου που θα εβλεπες μολις ξυπνουσες , την κουπα του καφε που θα ακουμπουσες στο τραπεζι , τα ρουχα που θα σε εντυναν και σημερα, το τσιγαρο ακουμπησμενο στα χειλη σου και τα πρωτα χαδια στα σκυλακια σου, στα μικρα πλασματακια σου.
Ορφανα εκεινα , ορφανη κι'εκεινη. Τους αφησες , την αφησες.
Μαζι σου πηρες το χαμογελο της , τις ομορφες σκεψεις της , την αισιοδοξια της και το χειροτερο ειναι πως της πηρες την ευκαιρια να ζησει μαζι σου μια ζωη οπως τη λαχταρουσε.Γεματη δωρα ζωης και "διαμαντια" ανεκτιμητα που καμια αλλη δε σου χαρισε.

Το κοριτσακι νιωθει πως ο κοσμος ολος εχασε εναν επιγειο αγγελο που ηρθε με σκοπο να ομορφυνει τις ζωες οσων τον αγαπησαν και να τις κανει μοναδικες , ομως η αποστολη του στη Γη τελειωσε.
Ηρθε η ωρα να ανεβει και παλι στους Ουρανους και το κοριτσακι θα το προσεχει απο εκει πια.

Ο,τι εζησε το κοριτσι αυτο με εσενα νομιζε πως θα τελειωσει αφοτου εκλεινε τη πορτα του σπιτιου σου ενω κοιμοσουν αλλα εκανε λαθος.Εμελλε να χαραξεις τη καρδια της και τη ζωη της ΓΙΑ ΠΑΝΤΑ.

Στην μνημη σου.
Πνευματικα Δικαιωματα - Clio Palma
18/6/2013

Η ζαριά

Χαθηκες οπως η λαμψη της αστραπης , οπως το αστερι που πεφτει πριν προλαβω να κανω ευχη.
Οσο ενα ονειρο κρατησες , μια στιγμη που πιστευα πως θα κρατουσε και τελικα κλειστηκε σε μια τοσο δα στιγμη στον χρονο που ποτε δεν θα ξανα γυρισει.

Ειναι η ζωη ενα παραξενο παιχνιδι , με πολλους πρωταγωνιστες , μοιραια λαθη αλλα και ταραχωδεις ερωτες. Μια ζαρια , μια επιλογη , μια αρχη και ενα τελος.

Πνευματικα Δικαιωματα - Clio Palma
19/1/13

Προσμονή (πριν σε γνωρίσω)

Περιμενω τη μερα που θα σε γνωρισω , που θα σε κοιταξω , θα πρωτογευτω τα χειλη σου και θα μυρισω το αρωμα του κορμιου σου. Θα σου μιλησω για ολες εκεινες τις αδειες μερες και νυχτες μακρια σου.Για ολες τις μαρτυρικες ωρες και χρονια που αλλοτε με προσμονη και αλλοτε με ανυπομονησια σε περιμενα.

Θα σου πω για τα δεινα της ζωης μου και για τις υπεροχες αναμνησεις μου.Θα σου εξιστορησω πολλες ιστοριες αλλοτε χαρουμενες κι'αλλοτε θλιμενες.Θα γυρω στην αγκαλια σου να βρω παρηγορια και λυτρωση. Θα σε κοιταω στα ματια , θα ξερω οτι εισαι αυτο που μου αξιζει και επιτελους το βρηκα , το ετερον μου ημισυ που θα με αγαπα γι'αυτο που ειμαι και μαζι με μενα θα αγαπα το παρελθον και το παρον μου , τα λαθη μου και τα σωστα μου.

Θα σου ψιθυριζω πως εισαι ο πριγκηπας μου , ο ιδανικος αντρας που αναζητουσα και δυστηχως αναλλωνομουν σε "ψευτικες" αγαπες και αγκαλιες και σε κρεβατια κρυα οπου διπλα απο το αδειο κορμι δεν κοιμομουν ...σκεφτομουν εσενα, τον ερχομο σου.

Οταν πλεον θα εισαι κοντα μου θελω η ζωη μου να ειναι δεμενη με τη δικη σου , να σε "κουβαλαω" μεσα μου καθε μερα , να ειμαστε δυο καρδιες αληθινες που δεν της αγγιξε η ψευτια του κοσμου.

Και οταν παψω να μιλω , θελω να ακουσω εσενα.Να μου πεις πως ηταν τα χρονια που περασες πριν με γνωρισεις και αν ξενυχτουσες κι'εσυ σκεπτομενος οτι καπου εκει εξω υπαρχει καποια που θα σε νιωσει και θα σε αγαπησει.
Αν κι'εσυ οπως εγω με αναζητουσες καποιες στιγμες απεγνωσμενα οπως ενα πουλι που αργοπεθαινει αναζητα την ζωη.Αν πολλες φορες αμφισβητησες την υπαρξη μου οπως εγω τη δικη σου λογω του οτι σταματησες να ελπιζεις , να πιστευεις και να περιμενεις.

Στα ματια σου θα βρω την Ιθακη μου , τα ματια σου θα με "λουζουν" ειλικρινεια και αλλοτε θα με "καινε" κι'αλλοτε θα με "δροσιζουν".

Ο φυλακας αγγελος μου εσυ , ο φυλακας αγγελος σου εγω και η αγαπη μας ασπιδα.

Πνευματικα Δικαιωματα - Clio Palma
12/1/2013